Bebeklerin doğduklarında yemekle ilk ilişkileri annelerinin memesi veya biberonudur. Daha sonra yaklaşık 6 aylık olduklarında ek beslenme süreciyle yiyeceklerle rahat olmaya başlarlar. Bu süreç aslında çocuğun yemekle olan tüm ilişkisini şekillendiriyor. Bu dönemde çocuğun yemeği 5 duyusu ile algılaması, tablet veya ekran karşısında yemek yememesi gerekmektedir. Çocuk ekran başında yemek yediğinde açlık ve tokluk hissini anlayamamakta, bu da ileride yeme sorunlarına neden olmaktadır. Aynı şekilde bebekler doğduklarında veya yemek yemek istemedikleri zaman başlarını çevirerek göz temasını keserler. Burada çocuğun sinyallerine göre hareket etmeliyiz. Tabaktaki yemeği bitirmek için yemek vermeye devam etmek maalesef yine çocuğun yemekle ilişkisini bozar.
1-3 yaş arası çocuklar ebeveynlerinden farklı olduklarını anlamaya ve bunu davranışlarıyla göstermeye başlarlar. Bu bazen yemeği reddetmek veya dışarı çıkarken mont giymek istememek gibi davranışlarda da görülebilmektedir. Çocuklar ilk önce yiyecek seçerek veya yemeyi reddederek ebeveynlerinden bağımsız olduklarını göstermeye çalışırlar. Çocuğun yemek yemediğini gören ebeveyn endişelenir ve öfkelenir. Bu noktada çocuğu yemeye zorlamak, cezalandırmak, ödüllendirmek doğru değildir. Bu davranışlar çocuğun yemek yeme konusunda daha isteksiz olmasına neden olabilir. Çocuğunuz aslında hayatında kazanamadığı kontrol duygusunu yiyecek seçerek kazanabilir. Bu bağlamda ebeveyn çok kontrolcüyse, çocuğa fazla alan vermiyorsa ve sınırları çok netse çocuk yemek yemeyerek bu davranışlara isyan edebilir.
Yine belirli zamanlarda çocuklar bazı yiyecekleri sever, bazılarını yemek istemezler. Bunun nedeni şudur. Bebekler/çocuklar içgüdüsel olarak vücutlarının hangi vitamine ihtiyacı olduğunu bilirler. Örneğin bir süre demire ihtiyaç duyuyorsa içgüdüsel olarak kırmızı et gibi gıdalara yönelebilirken, C vitaminine ihtiyaç duyduğu dönemlerde kivi, portakal gibi gıdalara yönelebilir. Ebeveynler şöyle endişelenebilir: “Çocuğum bu yemeği eskiden yerdi ama şimdi hiç yemiyor.” Çocuğunuz çok fazla yemek yiyorsa ve bazı yiyecekleri yemek istemiyorsa sorun yok. Aynı şekilde çocuğunuzun içgüdülerine güvenmeniz ve bunun geçici olduğunu bilmeniz de önemlidir.
Çocuklarda yeme sorunları ebeveynlerin tutum ve davranışlarıyla çözülebilecek sorunlardır;
– Anne-babalar çocukların ebeveynlerini gözlemlediklerini ve örnek olduklarını unutmamalıdır. Ebeveynler çocuğa örnek olmalı, sağlıklı öğünler seçmeli ve seçici davranmamalıdır.
– Sofrada belirli aile rutinleri ve düzeni olmalı, ekran karşısında yemek yenmemelidir. Yiyecekler insanların sohbet ettiği, eğlendiği bir ortamda tüketilmelidir.
– Çocuklar masada oyalanmayı severler. Burada çocuğunuz için sınırlar belirleyebilirsiniz. Örneğin yemek yeme süresinin yarım saat olduğunu ve yarım saat içinde masanın toplanacağını söyleyebilirsiniz.
– Çocuğunuzu yemek pişirme ve alışveriş sürecine dahil etmek onun farklı tarifler deneme iştahını artırabilir.
-Çocuklar öğün aralarında yedikleri atıştırmalıklarla karınlarını doyurabilirler. Abur cubur tüketimini sınırlamak çocukların yemek zamanlarında kendilerini aç hissetmelerine ve daha iyi yemelerine yardımcı olacaktır.
-Çocuğa yemek zamanlarında farklı seçenekler sunmak ve yiyeceği yemeği kendisinin seçmesine izin vermek yeme sorunlarının üstesinden gelmek için bir seçenek olabilir. Çocuk kendini bir birey gibi hisseder ve yediği yemekten keyif alır.
